Τα βραβεία της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου
Η οικογένεια των Ελλήνων κινηματογραφιστών είναι μια τρυφερή, δημιουργική και πλέον βαλλόμενη παρέα. Ως σωστή οικογένεια…
… προσφέρει προστασία, ενίοτε και τρυφερότητα, έχει όμως και ένα μεγάλο ελάττωμα : Δεν έχει επαφή με τον έξω κόσμο. Μια αυτιστική μορφή που όμως όποιος περάσει τα σύνορά της καταλαβαίνει ότι ο κόσμος είναι αλλιώς: Ούτε καλός, ούτε κακός, απλά αλλιώς. Και φυσικά άγριος.
Γράφει ο Σπύρος Δευτεραίος
Αυτές οι σκέψεις μου ήρθανε παρακολουθώντας τα φετινά 4α βραβεία της εγχώριας κινηματογραφικής Ακαδημίας. Η τελετή ήταν γλυκύτατη , οι παρουσιαστές (Βάσω Καβαλιεράτου –Μάκης Παπαδημητρίου) καταπληκτικοί, ιδέες όπως πάντα υπήρχανε , τεχνικά προβλήματα λίγα και είτε κάποιος συμφωνεί, είτε διαφωνεί με τα βραβεία, δεν μπορεί να αναγνωρίσει ότι αν μη τι άλλο οι άνθρωποι αποφασίζουν δημοκρατικά . Και ναι γνωρίζουμε ότι βρισκόμαστε στην Ελλάδα του 2013 ή όπως πολύ χαρακτηριστικά είπε η πρόεδρος της Ακαδημίας Κατερίνα Ευαγγελάτου :
«Στο “κάδρο” του ελληνικού σινεμά δεν υπάρχει η πολιτεία, δεν υπάρχει, κυριολεκτικά, το Υπουργείο Πολιτισμού, υπάρχει η δικαιολογία ότι λόγω της κρίσης δεν υπάρχει περιθώριο προστασίας του σινεμά. Πολλοί άνθρωποι του κινηματογράφου φεύγουν ήδη στο εξωτερικό. Η πραγματική κρίση είναι η περιφρόνηση του πολιτισμού από το κράτος.»
Όλα καλά λοιπόν ; Όχι ακριβώς, αφού η βραβευμένη ταινία «Το αγόρι τρώει το φαγητό του πουλιού» είναι μια ταινία –φάντασμα για το κοινό. Δεν έχει προβληθεί , αγνοείται πότε θα προβληθεί και ουδείς φρόντισε για αυτό. Αλλά και η «Κόρη» , η «Χαρά», το «Αίμα» που επίσης βραβεύτηκαν, ποιος τις έχει δει , ποιος τις έχει απαντήσει ; Ίσως μια αίθουσα που θα πρόβαλε ΜΟΝΟ Ελληνικές παραγωγές , θα ήταν μια πρώτη λύση . Αλλά με διαφήμιση, με ενημέρωση και με όλα τα –ελάχιστα πλέον- καλά του καπιταλισμού.
Συνολικά τα βραβεία που δόθηκαν ήταν τα εξής:
– «J.A.C.E.» του Μενέλαου Καραμαγγιώλη (6 βραβεία): β’ ανδρικού ρόλου (Ιερώνυμος Καλετσάνος), β’ γυναικείου ρόλου (Κόρα Καρβούνη), μοντάζ (εξ ημισείας με το «Αν…»), μακιγιάζ, ενδυματολογίας και σκηνογραφίας
– «Το αγόρι τρώει το φαγητό του πουλιού» του Έκτορα Λυγίζου (3 βραβεία): καλύτερης ταινίας μυθοπλασίας, καλύτερου πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη και α’ ανδρικού ρόλου (για τον Γιάννη Παπαδόπουλο)
– «Η κόρη» του Θάνου Αναστόπουλου (3 βραβεία): σκηνοθεσίας, σεναρίου και φωτογραφίας
– «Αν…» του Χριστόφορου Παπακαλιάτη (2 βραβεία): μοντάζ «εξ ημισείας με το «J.A.C.E.») και ήχου
– «Ημερολόγια αμνησίας» της Στέλλας Θεοδωράκη (2 βραβεία): ντοκιμαντέρ και βραβείο «Λουκία Ρικάκη» για ντοκιμαντέρ
– «Χαρά» του Ηλία Γιαννακάκη (1 βραβείο): α’ γυναικείου ρόλου (για την Αμαλία Μουτούση)
– «Δεμένη κόκκινη κλωστή» του Κώστα Χαραλάμπους (1 βραβείο): εφέ και κινηματογραφικής καινοτομίας
– «Αίμα» του Διαμαντή Καραναστάση (1 βραβείο): μουσικής
– «Χαμομήλι» του Νεριτάν Ζιντζιρία (1 βραβείο): μικρού μήκους
{jcomments on}
