Γιατί επιλέγω την χορτοφαγία..
Η ερώτηση που καλείται να απαντήσει πολλές φορές ακόμα και μέσα στην ίδια ημέρα κάθε άνθρωπος που επιλέγει να ακολουθήσει έναν χορτοφαγικό τρόπο ζωής…
Και μιλάω για τρόπο ζωής γιατί για εμένα αυτό είναι..
Τα τελευταία αρκετά χρόνια έχω επιλέξει να ζω αρκετά «φιλικά» προς το περιβάλλον..
- Κουβαλάω τη δικιά μου επαναχρησιμοποιούμενη τσάντα για τα ψώνια
- Έχω μαζί μου το επαναχρησιμοποιούμενο ποτήρι μου για τον καφέ και μπουκάλι για το νερό
- Δεν χρησιμοποιώ καλαμάκια
- Κάνω κομπόστ
- Κάνω ανακύκλωση
Υιοθετώντας λοιπόν τέτοιου είδους συνήθειες, θεωρούσα και όντως, έκανα βήματα μπροστά σε σχέση με την βιωσιμότητα και την ομαλή συνύπαρξη μου με το περιβάλλον. Και κάπως έτσι, έμενα ήσυχη πως έβαζα και εγώ το λιθαράκι μου στη σωτηρία του πλανήτη.
Διαβάζοντας και ψάχνοντας επισταμένως σχετικά με το ζήτημα, συνειδητοποίησα πως μάλλον έναν κόκκο άμμου συνέβαλα.
Κάτι είναι κ αυτό σίγουρα. Δεν αντιλέγω καθόλου.
Μα ο περιβαλλοντικός αντίκτυπος που είχε το ζουμερό μπιφτέκι βοδινού που κατανάλωνα στο μπέργκερ μου, δεν συγκρινόταν ούτε με όλα τα πλαστικά καλαμάκια που θα κατανάλωνα –αν κατανάλωνα- σε όλη μου τη ζωή.
Επιπλέον η εμπορευματοποίηση και η εκμετάλλευση τόσο των ζώων όσο και των ανθρώπων που απασχολούνται στη βιομηχανία του κρέατος, απ’ ότι κατάλαβα εκ των υστέρων, είναι κοινό μυστικό.
Και όλα αυτά τα ήξερα καιρό τώρα.
Μα με χτυπούσα φιλικά στην πλάτη ψιθυρίζοντας: «Έλα μωρέ ό,τι μπορεί ο καθένας μας, δεν μπορεί να είμαστε τέλειοι. Αφού σ’ αρέσει το κρέας και έχεις και χαμηλό αιματοκρίτη»
Μέχρι που μια μέρα:
«Και με τα ζώα Κατερίνα μου; Με τα ζώα τι γίνεται;»
«Ε τι γίνεται; Προφανώς τα αγαπώ και τα σέβομαι»
«Α ωραία και να σε ρωτήσω; Με τους ανθρώπους πώς τα πας; Τους αγαπάς και τους σέβεσαι και αυτούς;»
«Καλά προφανώς. Ανεξαρτήτως χρώματος, φύλου, φυλής, σεξουαλικού προσανατολισμού κλπ»
«Μάλιστα. Και με τα ζώα πώς γίνεται να τα σέβεσαι υπό όρους;»
Και κάπως έτσι χτύπησε φλέβα.
Ένα χτύπημα που για καιρό έκανα πως δεν άκουγα, δεν ένιωθα, δεν καταλάβαινα.. Μα να που ήρθε ο χρόνος και ο τόπος για να το αφουγκραστώ για τα καλά..
.
Για να είναι ένας άνθρωπος υγιής δεν αρκεί μόνο να τρέφεται ισορροπημένα και να αθλείται.
Χρειάζεται να ακούει και να σέβεται τον εαυτό του
Να μπορεί να επικοινωνεί όπως αυτός θέλει και μπορεί
Να καταλαβαίνει την διαφορετική άποψη ακόμα και αν δεν τη συμμερίζεται
Να βάζει όρια στη σκέψη του και στο πόσο αυτή τον επηρεάζει
Χρειάζεται να είναι εντάξει με την συνείδηση του.
Να έχει επίγνωση για το πώς οι επιλογές του επηρεάζουν τον πλανήτη και τους ανθρώπους με τους οποίους τον μοιράζεται.
Επιλέγοντας λοιπόν την χορτοφαγία έχω καταφέρει να βάλω ένα επιπλέον τσεκ στην τελευταία πρόταση.
Δεν τα έχω καταφέρει απολύτως- δεν είμαι σίγουρη άλλωστε αν θέλω πια να χρησιμοποιώ αυτή την λέξη- ούτε θεωρώ πως κατέκτησα την υγεία και την ευεξία που πάντοτε ονειρευόμουν. Θα ήταν αστείο άλλωστε να πει κάποιος πως κατέχει κάτι από τα 2.
Νιώθω όμως πως προσέθεσα ένα ακόμη κομμάτι στο παζλ του δικού μου χάρτη πραγματικότητας. Του ορισμού που δίνω εγώ στον σεβασμό.
Γιατί ο σεβασμός δεν ξεχωρίζει είδη.
Δεν ξεχωρίζει αν κάποιος έχει 4 ή 2 πόδια.
Αν έχει ακρωτηριαστεί ή αν έχει χάσει την όρασή του.
Αν μιλάει ή αν είναι κωφάλαλος.
Αν πετάει, αν κολυμπάει ή αν περπατάει.
Ο σεβασμός ξεκινάει και καταλήγει σε εμάς.
Ας επιλέξει ο καθένας μας την διαδρομή που θα περπατήσει μέχρι να φτάσει ξανά πίσω στην αρχή.
Κατερίνα Πρωτογεράκη
Χημικός ΜSc | Σύμβουλος Συμπληρωμάτων διατροφής
NLP Wellbeing Coach (certified by INLPTA)
