Αμαζόνιος: Λιγότερο κρέας και σόγια, λιγότερες φωτιές
Η καταστροφή που συμβαίνει στο δάσος του Αμαζονίου είναι μία πραγματικότητα. Το ίδιο και το γεγονός ότι δεν ανακόπτεται, γιατί είναι επικερδής για την κυβέρνηση της Βραζιλίας.
Αυτό για το οποίο έχουμε κάποιοι τις αμφιβολίες μας, είναι κατά πόσο μπορούμε να βοηθήσουμε ως απλοί πολίτες και μάλιστα μίας ευρωπαϊκής χώρας. Για παράδειγμα οι διατροφικές συνήθειές μας μπορούν να σώσουν τον Αμαζόνιο; Κάνουμε κάτι στην καθημερινότητα, που συμβάλλει στις φωτιές του Δάσους με τον δικό του τρόπο;
Ο Πρόεδρος της Ένωσης Πτυχιούχων Περιβαλλοντολόγων Ελλάδος, απόφοιτος του Πανεπιστημίου Αιγαίου, με μεταπτυχιακές σπουδές στην Περιβαλλοντική Πολιτική και Διαχείριση, Γιώργος Ηλιόπουλος μάς λύνει κάθε σχετικά απορία απλά και κατανοητά.
Σε γενικές γραμμές ισχύουν τα περισσότερα από όσα γράφονται. Πρόκειται για το μεγαλύτερο δάσος του πλανήτη, το οποίο για να καταλάβουμε το μέγεθός του είναι μεγαλύτερο από την ευρωπαϊκή ήπειρο. Η Ευρώπη δηλαδή χωράει μέσα στον Αμαζόνιο!
Tελικά ο Αμαζόνιος ήταν η βασική πηγή οξυγόνου για τον πλανήτη μας;
Και ναι και όχι. Ουσιαστικά το πρόβλημα που προκαλείται στον πλανήτη από την καύση του δάσους του Αμαζονίου, δεν είναι το οξυγόνο αλλά το διοξείδιο του άνθρακα. Όσο καίγεται ο Αμαζόνιος τόσο πιο πολύ αυξάνεται το διοξείδιο του άνθρακα στην ατμόσφαιρα. Το αποτέλεσμα; Να γίνεται ακόμη περισσότερη- από ό,τι ήδη ήταν πριν- η περιεκτικότητά του διοξειδίου του άνθρακα,. και επιταχύνοντας με τον τρόπο αυτό την κλιματική αλλαγή.
Οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις την καταστροφή του Αμαζονίου
Το ένα είναι ότι εκλύονται μεγάλες ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα, ενώ παράλληλα μειώνεται η παραγωγή του οξυγόνου. Το δεύτερο και εξαιρετικά σημαντικό είναι η καταστροφή στην πλουσιότατη βιοποικιλότητα που υπάρχει στον Αμαζόνιο. Είναι βέβαιο ότι υπάρχουν αρκετά είδη χλωρίδας και πανίδας που δεν τα γνωρίζει ακόμα ο άνθρωπος. Επομένως τώρα με τις φωτιές, ενδέχεται ορισμένα από τα είδη αυτά να οδεύουν προς εξαφάνιση πριν καν τα γνωρίσουμε! Και καλό είναι να τονίσουμε στο σημείο αυτό την αξία των ειδών, η οποία δεν προσδιορίζεται μόνο στο τι μπορούν να προσφέρουν στον άνθρωπο αλλά και ως αξία της ίδιας της ζωής.
Ένα χέρι βοηθείας για τον Αμαζόνιο και το περιβάλλον
Όλο αυτό που συμβαίνει, είναι αποτέλεσμα του τρόπου λειτουργίας της παγκόσμιας αγοράς. Η εξαγωγή κρέατος και σόγιας είναι πολύ επικερδής για τη Βραζιλία και αυτός είναι ο κύριος λόγος για την αλλαγή χρήσης γης από δάσος σε καλλιεργήσιμες εκτάσεις. Αυτό μπορεί να αντιμετωπιστεί δύσκολα, τόσο με μέτρα πολιτικής (από τις κυβερνήσεις) όσο και με αλλαγές στις διατροφικές μας συνήθειες, ως πολίτες.
Επομένως ισχύει το «λιγότερο κρέας και σόγια, λιγότερες φωτιές;»;
Ο λόγος για τον οποίο καταστρέφεται σήμερα το δάσος του Αμαζονίου είναι το κρέας, η σόγια, ο χρυσός και άλλα πολύτιμα μέταλλα. Οι δραστηριότητες αυτές το 2018 απέφεραν τζίρο περίπου 7 δισεκατομμύρια στην οικονομία της Βραζιλίας. Όταν λοιπόν οι κυβερνήσεις των G8 πρότειναν μία οικονομική βοήθεια γύρω στα 20 με 30 εκατομμύρια ευρώ για την κατάσβεση των πυρκαγιών, αντιλαμβάνεστε γιατί η πρόταση αρχικά απορρίφθηκε από τον Μπολσονάρο, , Αν λοιπόν καταναλώνουμε κρέας και σόγια τα οποία μπορεί να έχουν προέλθει από τη Βραζιλία έχει κάποια βάση ο ισχυρισμός ότι έτσι συνεισφέρουμε στην καταστροφή του Αμαζόνιου. Γι’ αυτό το πρώτο που τονίζουμε, είναι να καταναλώνουμε κρέας από την Ελλάδα. Βέβαια και το ελληνικό ή βουλγαρικό κρέας μπορεί να έχει τραφεί με σόγια από τη Βραζιλία! Οπότε ιδανικά η μείωση της κατανάλωσης κρέατος σε λιγότερες ημέρες την εβδομάδα θα ήταν η καλύτερη λύση για πολλά προβλήματα, όχι μόνο του Αμαζονίου.
Οι διατροφικές συνήθειές μας λειτουργούν ως τροχοπέδη στη μελλοντική περιβαλλοντική καταστροφή;
Αυτή τη στιγμή μιλάμε για εκατοντάδες είδη χλωρίδας και πανίδας, συν αυτά που δε γνωρίζουμε, τα οποία επιβαρύνονται από τις φωτιές στον Αμαζόνιο. Η καταστροφή έχει να κάνει πιο πολύ με την οικονομία και οφείλεται κυρίως στο πως λειτουργεί το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα. Καταναλώνοντας όμως προϊόντα που παράγονται στη χώρα μας, συμβάλλουμε και μ’ έναν επιπλέον τρόπο στην προστασία του περιβάλλοντος. Επιπλέον έτσι αποφεύγονται και οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου από τα πλοία που μεταφέρουν προϊόντα από άλλες χώρες, τα οποία αφήνουν το δικό τους περιβαλλοντικό αποτύπωμα.
